Bedrijfscultuur: Werkplezier
Mijn naam is Sander Kamstra, één van de oprichters van Payt. Bij het groeien van een zolderkamer idee tot een serieuze organisatie, loop ik geregeld tegen momenten aan waarvan ik denk dat ze van invloed zijn op onze bedrijfscultuur. Met deze serie blogs wil ik proberen iedere maand een situatie te beschrijven die laat zien wie wij zijn als bedrijf. Ik geef u een inkijkje in het leven bij Payt. Wellicht zijn er artikelen beperkt van toepassing op uw situatie. Maar als het wel gelukt is de geest te prikkelen, ben ik tevreden.
Even voor alle duidelijkheid
Werkplezier kent vele definities. En ik wil voorkomen dat je gaat denken dat ik één of ander fantasieverhaal schrijf. Ik ken ze wel, bedrijven waar alles op rolletjes loopt, zonder bazen of vaste structuren en waar iedereen zingend en dansend naar zijn werk gaat. Die bedrijven zou je eens naar de verloopcijfers moeten vragen. Nee, ik denk dat veel leuk werk nog steeds samengaat met werk dat gewoon gedaan moet worden. Niet per sé leuk, gewoon werk. Ik denk dat werkplezier vooral gevonden wordt in een gedeelde bedrijfsvisie, invloed op het werk en in werk waar je energie van krijgt. In dit blog ga ik in op deze drie onderdelen.
Een gedeelde bedrijfsvisie
Ik denk dat een gedeelde bedrijfsvisie één van de meest onderschatte onderdelen is van werkplezier. En het accent ligt hier denk ik meer op “gedeelde” dan op “bedrijfsvisie”. Als iedereen weet wat het doel is op de lange termijn en wat de doelen zijn voor dit jaar, dan zijn beslissingen makkelijker te maken en ook makkelijker uit te leggen als daar vragen over komen. Zowel hoog in een organisatie als op de werkvloer. Het geeft in ons bedrijf heel veel ruimte om zelfstandig beslissingen te nemen. Immers, logische beslissingen hoeven niet langs een procuratie, is onze gedachte.
De relatie met werkgeluk is dat werknemers die onze bedrijfsdoelstellingen ondersteunen, voor het grootste deel in controle zijn over hun werkzaamheden. Wanneer ze hun werkzaamheden uitvoeren, hoe ze die uitvoeren en met wie ze dat samen doen. Neem bijvoorbeeld vakanties plannen. Bij Payt overleggen medewerkers binnen afdelingen wie wanneer op vakantie gaat, zodat het bedrijf wel gewoon blijft functioneren. Dat is 7 jaar geleden voor het laatst mis gegaan, toen zat ik dus op de servicedesk tussen Kerst en oud en nieuw. Ook weer leerzaam in meerdere opzichten. Maar zeker geen reden om een manager aan te nemen die mensen van het werk afhoudt. Nog een ander voorbeeld. Bij Payt eten we gezamenlijk lunch op kantoor. We zitten bij elkaar aan een lange tafel, er worden eitjes gekookt en er is voor ieder wat wils om te eten. Ik kan je vertellen, het is er meestal gezellig druk. Maar niet iedereen vindt dat gezellig. Wij vinden het heel belangrijk om ruimte te geven, omdat we ervan overtuigd zijn dat als iemand zichzelf kan zijn, hij of zij gelukkiger is en bovendien beter presteert.
Invloed op het werk
Invloed op wat je doet en hoe je het doet, vinden wij heel bepalend voor werkplezier. In toenemende mate integreren we ons privéleven met ons werkleven. Ik hoor mensen wel eens zeggen dat zij hun werk strikt gescheiden houden van hun privéleven. Zeker na de covidpandemie schaamt niemand zich er meer voor te vertellen dat ze vandaag thuiswerken, omdat er even iets in huis moet gebeuren. En ik denk ook dat vrijwel iedereen wel eens onder werktijd de was heeft opgehangen of de vaatwasser heeft uitgeruimd. Ja toch? Alles wordt er toch makkelijker door? Als je vervolgens ook de middelen hebt om zelf te bepalen hoe en wanneer je werkt, dan wordt het leven er toch een stuk leuker op? Ik realiseer mij dat ondanks de vrijheid, we tegelijkertijd veel ongeschreven regels hebben. Bijvoorbeeld over hoe je code eruit moet zien en dat deze gestructureerd moet zijn. Het feit dat iedereen zich overal mee mag bemoeien en nieuwe ideeën mag opperen is natuurlijk erg mooi. En om die die unieke cultuur werkbaar te houden, moeten we hierin rekening met elkaar houden.
Een ander onderdeel van onze cultuur is dat iedereen meerdere dingen kan doen. Een voorbeeld is dat één van onze implementatieconsultants ook verantwoordelijk is voor onze PowerBI-omgeving en nuttige inzichten oplevert over de prestaties van onze software en onze klanten. Het beveiligingsbeleidsteam bestaat uit een lid van support, twee van development en een directielid. Afwisselend werk houdt ons scherp en verhoogt ons werkplezier.
Daarnaast hebben we ook geregeld medewerkers die iets anders binnen ons bedrijf willen doen. Zo hebben we twee medewerkers die volledig overgestapt zijn van support naar development. Een bijzondere stap met beperkte overlap. Maar wij faciliteren het graag. Soms pakt zo’n overstap niet goed uit. De medewerker leert in die periode een heleboel, over de inhoud van zijn nieuwe werk, maar ook over zichzelf. Als het goed gaat en de overstapper is er beter op zijn plek, beschouwen we dat als een groot succes.
Werk waarvan je energie krijgt
Ik ken zoveel mensen die dagelijks moe thuiskomen van hun werk. En als iemand fysiek werk doet, is dat ook heus vermoeiend. Maar kantoorbanen zoals wij bij Payt hebben zouden eigenlijk niet vermoeiend moeten zijn. Als de energie om wat voor reden niet lekker stroomt, is dat heel vermoeiend. Wij hebben ze ook gehad bij Payt. Leuke en goede mensen, maar je voelt aan alles dat ze niet helemaal op hun plek zitten. Wij gaan daar altijd heel open mee om. Ook uitvinden dat bepaald werk niet bij je past kun je vieren als een succes. Wat ik daarbij vaak zie is dat zodra het bespreekbaar gemaakt is, de energie weer gaat stromen en het plezier weer terug komt.
Energie zorgt ervoor dat je zin hebt in je dag en dat je zin hebt om weer thuis te komen en ’s avonds nog wat leuks te doen. Een mooi verhaal, maar soms zijn er natuurlijk gewoon moeilijke klussen waarvan je niet weet hoe je ze moet oplossen. Dan liggen de meeste mensen wel eens wakker. In de westerse wereld wordt weinig aandacht besteed aan het luisteren en voelen van energie in ons lijf. Tegelijkertijd is het niet moeilijk, je hebt er niet meer dan 10 minuten per dag voor nodig. Het kan in de auto naar huis. Ik praat soms hardop tegen mezelf als ik benoem waar ik die dag op leeggelopen ben. We zijn allemaal bijzondere eigen karakters en acceptatie van situaties heeft vaak een beter effect op energiestromen dan zoeken naar oplossingen of gelijk krijgen.